پهنه¬ی فعال گسله شتری¬ (در پایانه¬ی شمالی گسل نایبند)، دارای سازوکار معکوس با مؤلفه¬ی امتدادلغز راستگرد است. مطالعه تصاویر ماهواره¬ای، عدم یکپارچگی گسل و قطعه- قطعه بودن آن را نشان می¬دهد. در این پژوهش، قطعه‌بندی گسل براساس ناپیوستگی هندسی انجام و دو قطعه¬ی شمالی(امتدادN40W) و جنوبی(امتداد N20W) معرفی گردید که کلیه قطعات سازوکار معکوس با مؤلفه¬ی امتدادلغز راستگرد دارند. در میزان ارزیابی فعالیت گسل، با تکیه بر ابعاد فرکتالی زمین‌لرزه‌ها (Ds= 1/60, DN=1/73) و شکستگی¬ها (Ds=0/43, DN=0/68)، و شاخصه¬های ریخت زمین¬ساختی از قبیل شاخص شیب رودخانه(SLs=1703/27 , SLN=1526/7)، سینوسیته¬ی کانال رودخانه (SS=1/24 , SN=1/27)، سینوسیته¬ی پیشانی کوهستان (Smfs=1/1 , SmfN=1/07) ، نسبت V(Vs=0/7 , VN=0/9) و داده¬های ساختاری و لرزه¬ای، قطعه¬ جنوبی به‌عنوان فعال¬ترین بخش معرفی می¬شود. بیش¬ترین فراوانی زلزله¬های ثبت‌شده و بزرگترین زلزله دستگاهی ثبت شده با بزرگای 4/7 ریشتر مربوط به قطعه¬ی جنوبی است، که نشان‌دهنده‌ی پتانسیل بالای لرزه¬خیزی گسل در این قطعه می¬باشد. تفاصيل المقالة