هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه¬ای سبک¬های ارتباطی زوجین در رابطه بین سبک‌های دل‌بستگی ایمن و ناایمن با بخشش در خانواده در زنان متأهل بود. این پژوهش از نوع پژوهش¬های توصیفی- همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متأهل شهر شیراز بودند. نمونه این جامعه آماری به روش نمونه‌گیری در دسترس، 202 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های سبک‌های دل‌بستگی (بارتولومیو و هوروتیز،1991)، سبک¬های ارتباطی زوجین (مبلر-نانالی و اکمن، 2006) و بخشش در خانواده (پولارد و همکاران،1998) بود. یافته¬های حاصل از این پژوهش نشان‌دهنده آن است که سبک‌های دل‌بستگی پیش‌بین مستقیم و معنی‌دار بخشش در خانواده بودند. هم‌چنین سبک‌های ارتباطی زوجین نیز توانست بخشش در خانواده را به‌طور معنی‌داری پیش‌بینی کند. علاوه بر این سبک‌های دل‌بستگی نیز پیش‌بین معنی‌دار سبک ارتباطی زوجین بود. درنهایت نتایج بیانگر این بود که سبک‌های ارتباطی زوجین توانست در رابطه بین سبک‌های دل‌بستگی و بخشش در خانواده نقش واسطه‌ای ایفا نماید. نتایج حاصل نشان‌دهنده آن است که سبک‌های دل‌بستگی ایمن و ناایمن و سبک‌های ارتباطی زوجین ازجمله متغیرهای تأثیرگذار بر بخشش در خانواده می‌باشند و لازم است موردتوجه کارشناسان و متخصصان حوزه خانواده قرار گیرند. Manuscript profile