هدف: قاعدگی یک فرآیند بیولوژیک و اتفاقی مهم در زندگی زنان است، اما این فرآیند و سازو¬کارهای فرهنگی و اجتماعی مرتبط با آن چنان در هم تنیده شده¬اند که طیف گسترده¬ای از قوانین و محدودیت¬ها (¬تحت عنوان تابو) را در مورد قاعدگی و چگونگی عملکرد زنان بوجود آورده¬اند؛ تابو¬ها رفتار زنان را به شدت محدود می¬کنند و بر سلامت روانی و جسمانی آنها تاثیرات منفی می¬گذارند. به همین منظور هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش رسانه¬ها بر تداوم و کاهش تابو¬های قاعدگی است. روش شناسی: مطالعۀ حاضر از نوع پژوهش مروري سیستماتیک است. به منظور انجام مطالعه¬، در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Springer، ScienceDirect، SID، Noormags وCivilica از کلید واژه¬های مرتبط استفاده شد و مجموعه مقالات منتشر شده از1950 تا 2021 استخراج گردید. یافته: ایدئولوژی غالب جوامع نسبت به قاعدگی سکوت، پنهان¬کاری و انکار آن است که اکثر رسانه ها به اشکال مختلف این ایدئولوژی را بازتولید می¬کنند و منجر به تقویت آن می¬شوند. اما ارائه اطلاعات مختلف به شیوه¬های گوناگون در رابطه با قاعدگی، بدون سوگیری به عادی¬سازی فرایند طبیعی قاعدگی و کاهش تابو پیرامون آن کمک می کند. نتیجه گیری: فرایند عادی سازی قاعدگی به زمان زیادی نیاز دارد اما با کمک مداخله در چارچوب بندی استراتژیک رسانه به عنوان عامل تغییر، می¬توانیم جامعه را سریع¬تر به سمت عادی شدن قاعدگی پیش ببریم. رسانه به عنوان یک منبع اطلاع رسانی گسترده و در دسترس، می¬تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در جهت آموزش و شکستن تابوی قاعدگی مورد استفاده¬ی صحیح قرار گیرد. پرونده مقاله

هدف: خشونت علیه زنان در تمامی جوامع بشری علی¬رغم تفاوت در میان مذهب و دیگر تفاوت¬های فکری، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی وجود داشته و پدیده¬ای است جهانی، فراتاریخی و فرافرهنگی که عمری به قدمت تاریخ بشریت دارد. این پیامد از مشارکت کامل زنان در جامعه جلوگیری می¬کند و تهدیدی جدی برای حقوق انسانی و سلامت به¬شمار می¬رود. خشونت تأثیرات قابل توجه¬ای بر سلامت جسمی و روانی زنان دارد. علی¬رغم تحقیقات فراوان در مورد پیامدهای خشونت بر سلامت روانی زنان، میزان خشونت در دوران قرنطینه بیماری کرونا افزایش پیدا کرده¬است، که این تحقیق به بررسی میزان خشونت علیه زنان و پیامدهای روانی آن در دوران قرنطینه می¬پردازد. روش¬تحقیق: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد سنجش خشونت علیه زنان و فهرست نشانه¬ای هاپکینز (HSCL) است. در نهایت داده¬های حاصل از پژوهش توسط نرم افزار SPSS 26 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفته¬است (P<0/01). یافته: براساس همبستگی پیرسون مشخص شد، بین تمامی ابعاد سلامت روان و خشونت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و قرار گرفتن در معرض انواع خشونت منجربه کاهش سطح سلامت روان در ابعاد مختلف می¬شود. نتیجه¬گیری: خشونت پیش¬بینی¬کننده قوی سلامت روان در ابعاد مختلف است و با توجه به نقش مهم زنان در خانواده و تاثیر سلامت آنان برسطح سلامت خانواده و جامعه، لازم است اقداماتی به منظور کاهش میزان خشونت و ارتقا سطح سلامت روان زنان به¬عمل آید. پرونده مقاله